Η διαταραχή πανικού είναι αποτέλεσμα της καταστροφικής παρερμηνείας των
φυσιολογικών οργανικών συμπτωμάτων. Το άτομο νιώθει αίσθημα απόγνωσης και αδυνατεί να εκτιμήσει ρεαλιστικά τα συμπτώματα, τα οποία ερμηνεύονται ως καταστροφικά. Στη διαταραχή πανικού παρατηρείται αυξημένη ενεργοποίηση του αυτόνομου νευρικού συστήματος.
Συμπτώματα κρίσεων πανικού: πόνος στο στήθος , ταχυπαλμία, αίσθημα πνιγμού, ζάλη, αίσθημα λιποθυμίας,
τρόμος, εφίδρωση, εξάψεις ή ρίγη, ναυτία, ενοχλήσεις
γαστρεντερικού σύστηματος, οξύς φόβος ότι μπορεί το άτομο να πεθαίνει από
καρδιακό ή εγκεφαλικό επεισόδιο, ή αντίθετα φόβος πως τρελαίνεται ή χάνει
τον έλεγχο. Όταν τη μια κρίση πανικού ακολουθεί - για διάστημα 1 μήνα ή και πλεον επίμονη ανησυχία για επικείμενες κρίσεις πανικού ή των συνεπειών τους συνίσταται διαταραχή πανικού. Οι κρίσεις πανικού διακρίνονται σε καταστασιακές - γεγονός που πυροδοτεί την κρίση - και αυθόρμητες/ απροσδόκητες.
Τα στάδια της γνωσιακής/ συμπεριφοριστικής θεραπείας περιλαμβάνουν την ερμηνεία της μη παθολογικής φύσης των συμπτωμάτων. Επανεξέταση
των αισθημάτων που γεννούν πανικό και των ιδιοσυγκρασιακών εξηγήσεων και
ερμηνειών τους. Απόσπαση
των αυτόματων σκέψεων και εικόνων που σχετίζονται με τον πανικό.
Επαναξιολόγηση
των συμπτωμάτων και των αντιδράσεων στις ΑΣ. Χαλάρωση
και ασκήσεις αναπνοής. Προβολή
σε μικροπανικούς με υπεραερισμό, άσκηση, εικόνες.
